Om de connectie met mijn broeders de ‘boeren’, haters en slapers te verbeteren neem ik mijzelf voor om eerst in hun ‘eigen’ woorden te communiceren.

 


Graag help ik mensen op het geestelijk vlak. Ik worstel echter nog steeds met communicatie en verbinding. Ik ervaar mezelf na een gesprek vaak als een rare snuiter (ben ik eigenlijk ook
J)! Ik weet dat het bij mezelf ligt. Ten eerste ben ik vaak geneigd na een ‘mislukt’ gesprek over de ander te oordelen. Mijn ego vind het achteraf logisch dat slechte communicatie de schuld is van de ander. Ikzelf probeerde tenminste nog om onbevooroordeeld te luisteren. En ikzelf probeerde tenminste nog de communicatie met elkaar in het algemeen te verbeteren. Mijn ego labelt de personen dan in boeren (wat hij niet kent vreet hij niet), haters (negatieve mensen) en slapers (mensen die onbewust leven) wat op zich al afstand creëert. Mijn perceptie is dat het spreken in termen als broeder, Liefde, ego, het NU, pijnlichamen, eenheid, God, Jezus etc. gestoord overkomt. Het klinkt niet werelds (vertrouwd) genoeg en dat kan de verbinding en de heilige relatie ‘verstoren’. Ik zal voor ik mijn woorden kies intuïtief moeten aanvoelen in hoeverre ik verbonden ben met Liefde. Oeps, daar ga ik weer. Ik bedoel te zeggen dat behalve dat het gebruik van woorden slecht een minimaal middel is voor verbinding met een ander persoon (mijn broeder) ik begrijpelijke woorden moet gebruiken. In de onbewuste wereld moeten woorden vaak eerst logisch begrepen worden voordat het ons hart bereikt. Of zal ik het bij een toekomstig gesprek maar houden bij acceptatie, luisteren en het herhalen van het verhaal in mijn eigen woorden. Mocht er een ruimte ontstaan voor mijn advies dan zal ik voorzichtig de woorden kiezen die iedereen begrijpt (we zijn tenslotte één).

 

De conclusie is dat mijn ego mezelf al die tijd heeft afgescheiden door woorden te gebruiken die vreemd zijn voor je broeder. Dit is de aard van het ego! Hij wil geen eenheid maar afsplitsing, uitsluiting, sociale acceptatie en angst. Het is mijn ego dat op dit moment veronderstelt dat we gescheiden zijn en dat communicatie nodig is.  Alle communicatie is in wezen met jezelf en verbinding is er altijd al geweest. 

 

 

3 Redenen Waarom Mijn Mening Irritatie Kan Opwekken

dsc039472

Iedereen heeft zijn eigen weg te gaan naar een gelukkig leven. De weg van de één is anders dan de ander. Nu ben ik vaak enthousiast over mijn eigen vorderingen op dat gebied en wil ik deze ervaringen overbrengen bij andere mensen. Mijn gepassioneerde verhalen en meningen worden warm ontvangen maar ze kunnen ook irritatie veroorzaken bij mensen. Ik denk dat dit laatste komt door:

·         Ik ben niet volledig aanwezig

·         Ik luister niet goed

·         Ik geef ongevraagd advies

Ik ben niet volledig aanwezig

Voordat ik reageer op iemand kan ik beter eerst observeren in wat voor situatie iemand zich verkeerd of wat hij/zij voelt. Ik wil eerst iemand begrijpen voordat ik reageer. Daarvoor zal ik me eerst op mezelf gaan richten. Hoe zit ik in mijn vel en wat voel ik. Als ik in mijn hoofd zit (bijvoorbeeld na een lange tijd voor de pc) dan kan ik mezelf nog wel eens lange tijd niet focussen op mijn omgeving laat staan op personen. Ik zal hier verder niet ingaan op manieren die er zijn om aanwezig of in het ‘Nu’ (lees ‘De Kracht van het Nu’ van Eckhart Tolle) te komen. Ik neem op zo’n moment gewoon bewuster diep adem en kijk de persoon aan. Ik concentreer me op, accepteer, observeer de persoon. Ik focus me op hoe de persoon bij mij overkomt en wat voor gevoel hij/zij me geeft. Als de persoon het gevoel krijgt dat ik echt luistert zal dat de connectie tussen ons verbeteren.

Ik luister niet goed

Doordat ik niet goed luister naar een persoon (lees: begrijp) is de kans groot dat er totaal geen connectie is. Luisteren is niet alles aanhoren en ondertussen al bedenken wat ik ga zeggen. Ik laat iemand zo goed als ik kan uitpraten en in sommige gevallen herhaal ik in mijn eigen woorden wat de persoon bedoelt. Dit zou ik eigenlijk net zo lang moeten doen tot de ander aangeeft dat ik hem/haar snap! (lees ook ‘Zeven eigenschappen van effectief leiderschap’ van Stephan Covey)

Ik geef ongevraagd advies

Mijn conclusie is nu wel duidelijk dat advies geven zonder luisteren en aanwezig zijn irritatie kan veroorzaken. Behalve dat mensen niet altijd op advies zitten te wachten willen ze ook wel eens gewoon hun ei kwijt. Daar gebruik ik deze blog tenslotte voor! 🙂 De volgende keer luister ik wel gewoon. Hopelijk volledig gefocust. Als ze mijn mening willen horen dan vragen ze het wel.

Er spelen natuurlijk nog veel meer dingen mee dan deze 3 oorzaken. Advies dat voor mij helpt hoeft anderen nog niet te helpen. Ik spreek niet over keiharde feiten natuurlijk. Sommige mensen staan ook gewoon niet open voor andermans meningen of zitten in een slachtofferrol en geven alles om zich heen de schuld.  Wat betreft luisteren gaat het mij niet alleen om de woorden en zinnen maar vooral ook om  de onderliggende toon en gevoel want dat is waar de echte boodschap ligt.

Ik besef nu zelf dat ik eigenlijk ook vanuit mijn gevoel spreek. Misschien oordeel ik wel onbewust of denk ik het beter te weten. Dat laatste zal vast en zeker door  mijn ( gesproken ) meningen heen schijnen en zo bij de ander weerstand en irritatie opwekken.