Wat is de echte visie (het middel) oftewel de visie van Christus? Vragen stel ik aan de Heilige Geest maar in de Cursus in Wonderen staat iets geschreven over de visie.
‘Voorbij het lichaam, voorbij zon en sterren, verderreikend dan alles wat jij ziet en toch ergens zo vertrouwd, staat een boog van gouden licht die zich onder jouw ogen tot een grootse stralende cirkel verwijdt. En heel de cirkel vult zich, terwijl je kijkt, met licht. De randen van de cirkel verdwijnen, en wat erbinnen is wordt niet langer omvat. Het licht dijt uit en bestrijkt alles, en breidt zich voor eeuwig stralend tot in het oneindige uit, zonder ergens breuk of grens. Daarbinnen is alles verbonden in volmaakte continuïteit. Het is niet mogelijk zich iets daarbuiten voor te stellen, want er is geen plaats waar dit licht niet is.
Dit is de visie van Gods Zoon, hem die jij goed kent. Hier is het zicht van hem die zijn Vader kent. Hier ligt de herinnering van wat jij bent: een deel hiervan dat alles in zich draagt, en even zeker met alles is verbonden als alles verbonden is in jou. Aanvaard de visie die jou dit kan laten zien, en niet het lichaam. Jij kent het aloude lied, en kent het goed. Niets zal jou ooit zo dierbaar zijn als deze aloude hymne van liefde die Gods Zoon nog immer voor zijn Vader zingt.
En nu kunnen de blinden zien, want ditzelfde lied dat ze ter ere van hun Schepper zingen, is evenzeer een lofzang aan henzelf. De blindheid die zij gemaakt hebben zal de herinnering van dit lied niet weerstaan. Zij zullen het visioen van de Zoon van God aanschouwen, en zich herinneren wie hij is van wie zij zingen. Wat is een wonder anders dan deze herinnering? En wie is er in wie deze herinnering niet schuilt? Het licht in de een doet dit in allen ontwaken. En wanneer jij het in jouw broeder ziet, herinner jij je het waarlijk voor iedereen.’
– Een Cursus in Wonderen