Hoe Weet Ik Wat De Waarheid Is?

image2

Soms komt er een vraag in me op die dan lange tijd in mijn gedachten blijft. Tijd om voor mezelf wat op te schrijven….

Hoe kan ik weten wanneer iemand gelijk heeft en de waarheid ‘spreekt’ of wat sowieso waar is?

Maakt het uit of iemand links/rechts, religieus/atheïst, geschoold/ongeschoold, lief/stout, oud/jong, blank/zwart, arm/rijk, hetero/bi/homo, legaal/illegaal, gezond/ziek, actief/passief, man/vrouw, samen/single, werkend/werkeloos, mooi/lelijk, professioneel/amateur, burger/ambtenaar, ouder/kind of meester/leerling is?

Het antwoord is ‘Nee’. De waarheid gaat hier dwars doorheen.

Waar herken ik de waarheid aan?

Als eerste wil ik eerst zelf de waarheid ervaren om het te kunnen herkennen. Ik zal alles waar moeten nemen zonder oordeel en gedachten. Beseffen dat alles één geheel is, dat ik niet mijn lichaam ben en dat deze wereld voor mij van tijdelijke aard is. Ik ontspan of mediteer eerst zodat ik niet alleen de woorden maar vooral de energie en intentie achter woorden waarneem. Ik vergeef mezelf en de wereld en zal de waarheid en verbondenheid waarnemen en voelen. Liefde zal de waarheid zijn.

Waar herken ik de waarheid niet aan?

Wat geen waarheid is zijn de illusies. De ego kan creatief en inventief zijn om me af te leiden van de waarheid met uitingen van o.a. oordeel, boosheid, angst, pijn, ego, dreiging, beperking, dwang, uiterlijkheden, geweld, schaarste, eenzaamheid, afscheiding en bezitterigheid. De waarheid is dat dit allemaal door de ego verzonnen is. Als ik pure Liefde ervaar dan zullen deze uitingen niet bestaan dus kan ik de ego niet waarnemen. Als ik al deze uitingen wel geloof dan zie ik de wereld als waarheid en niet de Liefde. Ik kan echter de wereld waarnemen met het bewustzijn of de keuze dat wat ik denk dat ik zie slechts donkere wolken en sluiers zijn die de Liefde bedekken en verder geen betekenis hebben. Mijn ware zelf is (of ik nou wil of niet) toch Liefde. Dit bewustzijn is belangrijker dan geloven dat al deze waanzin op de wereld waar of belangrijk is. Het verdedigen van ego is krankzinnig en zal mij nooit langdurig geluk brengen. Al het geloof in ego brengt in mijn wereld tot nu toe alleen maar meer ego in de vorm van armoede, strijd, ziektes etc. De ‘geestelijke’ evolutie stagneert.

Wat als ik de waarheid niet kan zien?

Vergeving is hier geboden voor mezelf en voor mijn broeder. Vergissen is menselijk en geen zonde. Er is alleen maar nu.

Iemand die de waarheid spreekt zal onbaatzuchtig vanuit het hart en de Liefde spreken. Het hart is niet bang en dat voel je. Je voelt vreugde, energie, vrijheid en verbondenheid. Hoe meer ik de waarheid ervaar hoe gelukkiger ik zal zijn. Ik ben nooit echt gelukkig of bevredigd wanneer ik mijn negatieve-, haatgevoelens, mijn oordeel en roddel heb verdedigd. Ik hoef alleen mijn creatieve zelf, mijn hart en de Liefde te uiten. Dat voelt voor mij ook als de waarheid. dat geeft energie en een gevoel van vrijheid. Wat als iedereen de waarheid zou kennen?

De waarheid staat voor mij niet ter discussie maar wel mijn keuzes en beslissingen. Het is het belangrijkste en het enige ware wat ik moet weten. Het is eigenlijk simpel maar vaak moeilijk uit te voeren wanneer ik steeds vergeet en bang ben. Ik heb namelijk deze wereld met mijn/onze collectieve ego gecreëerd en alles wat de ego creëert heeft pijn, angst, eenzaamheid en uiteindelijk de dood tot gevolg. Waarom zou ik hierin investeren? Deze tijdelijke fase in de wereld hebben we nu eenmaal gekozen maar alleen als spiegel/drempel zodat we van deze ‘plek’ met onze onvoorwaardelijke Liefde nog een paradijs kunnen maken i.p.v. onze eigen hel.

We hebben de wereld, ons lichaam en de uitdagingen gecreëerd om desondanks de tijdloze Liefde (onszelf) weer te herontdekken. De waarheid is dat niets anders dan de Liefde mij gelukkig kan maken. Sterker nog ik ben in essentie al gelukkig en Liefde maar kan voor ongeluk kiezen. 😉

Zijn er manieren om je op korte termijn snel gelukkig te voelen als je in een kleine dip zit?

Ik ben er wel achter dat ik over het algemeen gelukkig ben door gewoon dingen te doen die geluk zichtbaar maken, zoals niet oordelen, niet focussen op negatieve gedachten, vergeven, gezond leven etc. Er komt in deze wereld geen moment van pensioen of eeuwige rust op dat vlak. Het is het uitvoeren en het zijn van die acties en de lat steeds iets hoger leggen. Dit maakt mij over het algemeen gelukkig.

Wat ik me afvraag of er een manier is om me snel beter te voelen wanneer ik een dagje brak en niet geïnspireerd cq afwezig ben. Ik voel me meestal wel weer beter na een goede nachtrust maar wachten tot het avond is duurt mij dan toch net iets te lang. 😉
Ik zal deze momenten accepteren omdat weerstand bieden aan wat is niet werkt. Zijn er meer mogelijkheden? Ik begrijp het accepteren en dat zo’n moment ingevuld kan worden met ‘passievere’ acties of misschien wel met wat amusement (dit moet echter wel inspirerend of vrolijk zijn).

Wat ik al doe of ga uitproberen is:

  • Acceptatie van deze tijdelijke situatie (weerstand bieden verergert de situatie)
  • Indien mogelijk slapen/dutten
  • Mediteren (uit mijn hoofd zijn)
  • Een luchtje scheppen (bijv. wandelen)
  • Voldoende drinken (bijv. groene thee)
  • Iets eten (iets vettigs/vitaminen)
  • Humoristische filmpjes kijken (geen geweld/romantiek)
  • Iets voor een ander doen (complimenteren/helpen)

Na het uitvoeren van deze lijst moet ik af en toe wel testen of de situatie verbeterd is. Ik heb te sterk het gevoel dat ik denk dat de situatie niet snel zal verbeteren. In wezen ben ik ondertussen gewoon lui of passief geworden van het niet uitvoeren van mijn actievere acties.

Ik zal mezelf af en toe moeten testen of ik al uit mijn dip ben.

Wat ik ga checken is: 

  • Kan ik weer geconcentreerd lezen?
  • Voel ik me weer sociaal, vrolijk en heb ik zin in mensen om me heen?
  • Ben ik weer gemotiveerd en gefocust om mijn meer actieve routines uit te voeren?

Mijn ervaring tot nu toe is dat ik mijn situatie vredig kan doorbrengen door op een passievere manier toch de dingen te doen die op de langere termijn goed voor me zijn zonder onbewust en laks te worden naar mijn waarden toe. Het gaat vooral om wat mijn gedachten zijn want deze bepalen mijn wereld/perceptie. Een goede nachtrust werkt tot nu toe voor mij toch het beste. Omdat de meeste dagen zo goed voelen lijkt zo’n ‘mindere’ dag zo lang te duren. ‘Mindere’ dagen zijn slechts testen in mijn bestaan om toch de voordelen hiervan in te zien. Hoe ik omga met ’tegenslag’ is een indicatie van hoe gelukkig ik ben. Accepteren dat ik op een minder actieve dag toch dingen kan doen die bijdragen aan mijn geluk geeft me rust en acceptatie.