Ik werd rond een uur of 7 wakker. In plaats van proberen weer in slaap te vallen (wat dus niet lukte) besloot ik na te denken.
Als ik ergens mee worstel (niet in slaap kunnen vallen in dit geval), grijp ik terug naar mijn superpower en dat is tegen mezelf zeggen. ‘Ik ben liefde en licht’. Zeggen en zijn zijn twee verschillende dingen. Ik besloot de diepte in te gaan. Liefde en licht is God. Ik besloot me voor te stellen hoe het is om naar Gods Huis te gaan. De Hemel. Ik was een vlieg op de muur van Gods huis.
Hoe moet ik me Hem voorstellen? De woorden eenheid, licht, tijdloos, ruimteloos komen naar boven. Ik kwam in een rij te staan met mensen die ook God wilde zien. We waren allemaal licht aan het stralen. Licht gekleurd, gelig en beige getint zoals een ouderwetse kaars. Naarmate we verder liepen werden we transparanter. We keken wel naar elkaar maar we spraken niet. Ineens waren we samengesmolten of ik was alleen. Ik voelde me niet alleen in ieder geval. Ik zweefde maar ik zag geen wolken en voelde geen wind. Ik zweefde maar had geen lichaam meer.
Ik was wel een soort van geconcentreerde straal licht of bundel van energie, toch kon ik zien. Het leek alsof ik in de lucht hing en zag beneden maar ook naast mij heel veel licht. Het was geen fel licht en er was geen temperatuur. Ik zag een wat dikker geconcentreerd licht in het midden. Het was wat boller. Ik zag geen beweging maar wel vormen. Het was indrukwekkend mooi en schoon. Het geheel was vol met leven maar toch bewoog er niks. Ik was de enige die rondzweefde. Ik voelde me toch niet alleen omdat deze hele wereld in vrede en één is.
Indrukwekkend
Ik voelde geen vreugde (wat ik wel verwacht had) maar wel nieuwsgierigheid en ik was onder de indruk van de enorme omvang van alles. Er was iets dat mij vergezelde. Het was een lichtstraal dat overal doorheen vloog. Ik dacht gelijk aan de Heilige Geest, het hulpmiddel van God. De Heilige Geest die kan zien wat God niet ziet. God kan namelijk niet zien wat Hij niet is. Alle vragen en problemen kan je bij de Heilige Geest kwijt. De Heilige Geest gaf zonder te spreken mij een rondleiding. Er werden dingen duidelijk. Duidelijk is dat er geen tijd was en God was overal.
Hoe ver ik ook kon zien God was overal. Overal was licht als oneindige stralen goudstof. Alles onbeweeglijk. Het was vredig. Fascinerend vind ik het. Alles was zo duidelijk dat ik geen domme dingen wilde vragen. Op het moment dat er een vraag in mij opkwam werd deze meteen beantwoord. De Heilige Geest ontgaat niks. Waar is nu mijn wereld vroeg ik me af. Ik besefte meteen dat die er niet meer was. Mijn wereld is een wereld van tijd en oordeel, en dat bestaat niet in de Hemel. Er is geen tijd in het tijdloze. Maar stel dat je spreekt over eeuwigheid in plaats van het tijdloze dan zou tijd een ieniemienie milli moment zijn. Dat dacht ik met mijn beperkte gedachten. Alle werelden anders dan de Hemel zouden zo kort bestaan dat ze niet te zien en ervaren zijn. Nu werden de werelden zichtbaar omdat ik aan ze dacht. Ik besef hoeveel macht mijn gedachte heeft.
Illusies
Ik zag ontelbare werelden komen en gaan in milliseconden. Het waren niet eens werelden, het waren universums, oneindige vlaktes, dimensies, noem maar op. Alles zag ik verschijnen en verdwijnen. Ik begaf me nu op het terrein van het ego. Ik kreeg een free pass want kiezen voor het ego zou betekenen dat ik niet meer in de Hemel kon zijn. Omdat ik een rondleiding kreeg mocht ik toch beide kanten zien. Vandaar dat ik nu opkomende werelden zag komen en weer zag gaan. Het is onmogelijk de wetten van God niet te volgen en bij hem Thuis te zijn. Ik wilde in slow motion weten wat er gebeurde in het grensgebied waar illusies en de waarheid vergeleken worden omdat dat allemaal zo ‘snel’ gaat. Wat is zo snel dat het niet bestaat? Dat kan toch niet in een wereld zonder tijd? Ook al bestaat iets kort dan heeft het toch bestaan? Dat kan inderdaad niet maar ik moest het toch voor me zien om het te begrijpen.
Visualiseren
Ik begrijp alles wel omdat ik in de Hemel ben maar ik moest en zal het visualiseren. Kan je in de Hemel dingen voor de geest halen? Ik kon wel alles zien wat ik wilde zien zonder ogen. Alsof ik even een VR bril op had. Het was niet fysiek maar het waren beelden. De voorwaarde is wel dat je onthoudt dat het een illusie is. Als je het wel gelooft dan verlaat je de Hemel en ga je naar jouw eigen waarheid en niet die van God. God heeft alles perfect gemaakt in Waarheid. Ok, ik deed de spreekwoordelijke VR bril op. De Heilige Geest bleef trouw aan mijn zijde.
Wat gebeurde er hier? In de Hemel heb je onbeperkte vreugde, vrede en eenheid. Je bent nooit alleen want alles is verbonden. God schept non-stop liefde. Niet omdat liefde ergens niet is maar het is de eigenschap van ´liefde zijn´. Ze kan alleen uitbreiden. Wat bedoelen we met alles? Er is toch alleen eenheid? Het zit zo. God schept namelijk Zonen. Ik zag ze ineens verschijnen. Ontelbare stralen. Ze waren net als God ook stil en onbeweeglijk. Ik gaf ze in mijn denkgeest een menselijke vorm en zag nu overal om me heen zijn Zonen. Beetje eng in het begin. Kunnen ze mij zien? Zo te zien bleven ze gewoon zweven in vrede.
Ik ging nu een stap verder met visualiseren. Ik ging met de tijd spelen. Dat schijnt dus wel te kunnen omdat God elke Zoon ook vrijheid geeft. Met vrijheid kan je dus ook iets anders kiezen dan Gods wil. Ik koos voor tijd en blijkbaar mocht ik dat als stagiaire zonder ´schorsing´. Wat gebeurt er met afwijkende gedachten? Afwijkende gedachten creëren andere werelden. Dit gebeurt niet in de Denkgeest van God maar in de gedachten van een Zoon van God. Dit kan elke wereld zijn die zijn zoon maar verzint. Mijn ego wilde mij verleiden door al die werelden te laten zien. Ik was nog lang niet klaar om in de Hemel te zijn want het ego kan mij goed verleiden. Ik besloot toch nog hier te blijven.
Hulp
Ik was geïnteresseerd in wat de Heilige Geest allemaal doet. Hij helpt alle zonen van God. Alle zorgen kan je aan hem geven en worden vervangen door liefde. Veel zonen zijn zo in hun eigen waarheid gaan geloven dat ze slapen en de Hemel niet meer herinneren. Dat weet God niet maar de Heilige Geest wel. De heilige Geest biedt non-stop hulp aan maar als de zoon slaapt dan is het lastig. Er zijn dus Zonen in de Hemel die ook willen helpen. Deze Zoons gaan naar deze werelden om hun broeders te helpen. Dit gebeurt zo snel dat op dit moment in het Heden alle zonen allang verlost en teruggekeerd zijn. Tja, ik wilde zo nodig het verleden opzoeken in de Hemel wat eigenlijk helemaal niet kan. De wetten van God beginnen bij mij in te zinken. Maar goed, ik had een vrijbrief en vrijheid van denken.
Het Heden
Wat is er gebeurt toen er nog werelden waren? Zoons besloten dus terug in het verleden te gaan. Zo merkte ik hoe zinloos dit was om problemen te verzinnen die niet meer bestaan. Zonen gingen als Engelen naar deze werelden. Ze kwamen daar met of zonder lichaam. Het verschil met de stervelingen was dat ze nog de kennis hebben van de Hemel en God. Het lichaam was nodig om te communiceren met hun broeders die denken dat ze een lichaam zijn. Dit gebeurde dus in alle werelden. In de eeuwigheid is dit raar want een wereld waar broeders gered worden bestaan in de eeuwigheid zo kort dat alleen een super fanatieke ego zo’n wereld kan zien. Het is nog veel gekker omdat de zoons zichzelf gered kunnen zien worden. Er is namelijk geen toekomst en verleden in de Hemel. Toch wil God niet dat er iemand maar een seconde lijdt.
Liefde is overal en altijd. Broeders willen broeders die een nachtmerrie hebben helpen. Broeders worden allemaal geholpen omdat hun wereld een droom is en dromen bestaan niet lang. In het verre verre verleden waren er broeders die blijkbaar het wiel opnieuw wilde uitvinden. Ik voelde na al deze informatie de eenheid, broederschap en vrede maar echte vreugde nog niet. Ik merkte dat het ego mij weer spamde met angst en cynisme. Ik voelde me echter ook gemotiveerd en opgeladen. Ik voelde me wijzer en optimistisch maar ook eigenwijs want ik ga toch mijn bed uit.
Mijn functie
Ik weet mijn functie en dat is liefde en de Hemel onderwijzen. Dat wordt nog een opgave want voor God ben ik licht en liefde maar in mijn wereld ben ik een redelijke flapdrol. Mensen helpen en onderwijzen zal een enorme uitdaging zijn. Hier waar tijd en oordeel heerst heeft iedereen deze functie. De manier waarop ze onderwijzen is voor iedereen anders. Iedereen heeft een speciale functie waarmee ze liefde onderwijzen.
Terug afgedaald in mijn eigen wereldje pak ik mijn zwaard draad weer op. Fijn om te weten dat iedereen vanuit de Hemel glimlachend in vrede naar zichzelf in deze wereld kijkt, wetend dat alles goed komt.
Ik besloot mijn ochtend routines over te slaan en hierover een blog te schrijven.
P.s. Wil je meer weten over de zoektocht naar geluk dan kan jij je gratis abonneren op mijn nieuwsbrief.
