Tag: Liefde

Graag geef ik je een beeld van mijn huidige staat van zijn in deze wereld.

Wat kan je bij mij voorstellen? Hoe ziet het eruit als iemand veel schrijft en praat over liefde en vergeving.

Wat je bij mij kan voorstellen heeft uiteraard ook te maken met jouw niveau. Zie je Christus, liefde, je broeder en licht of zie je mij in een mensenlichaam met jouw ogen?

Kan je mijn bereidheid zien en mijn vertrouwen in liefde? Mijn niveau hangt af in hoeverre ik in staat ben voor liefde te kiezen.

Hoe je mij ziet, hangt dus eerder af van wat jouw niveau is. Oordeel je over mij of juist niet? Zie je eenheid en licht of zie je mij als een afgescheiden identiteit.

Laten we zeggen dat je gewoon een mens bent die oordeelt net als ik.

Ik oordeel zeker ook want ik voel me dagelijks in een lichaam zitten. Wat ik nu wel standaard in mezelf zeg is dat ik liefde en licht ben. Dit gebruik ik als een soort van resetknop. Ik zeg het bijna bij alles. Ik zeg het als ik wakker wordt en als ik ga slapen. Verder zeg ik het bijvoorbeeld bij hoofdpijn, irritatie, blijheid, stress, opwinding, vermoeidheid en als ik me zorgen maak. Het zet me bij wijze van spreken weer even met beide benen op de grond. Mijn gedachten zijn dan even stil.

Ik wil graag nuchter zijn en rustig en de wereld van bovenaf bekijken. De kwebbelende stemmen worden dan steeds zachter. Ik wil ook in alles de humor ervan inzien.

Ik ben een gelukkig mens omdat ik geloof dat ik liefde ben en verder niet veel nodig heb. Ik leef een simpel en bescheiden leven zonder poespas. Ik begrijp dat het moeilijk zou zijn als je veel ´poespas´ hebt opgebouwd. Als je voor het ego kiest dan zal deze ‘poespas’ als een rollende sneeuwbal groeien en groeien. Je hebt dan zoveel geïnvesteerd in het ego dat omschakelen naar liefde zijn lastig of misschien wel onmogelijk lijkt. Ik heb altijd wel redelijk minimalistisch geleefd maar ik had wel een joekel van een ego. Dit ego heb ik ontmaskerd en ik zal nu op mijn hoede zijn.

Bij mensen gebruik ik de resetknop ook. Als er oordeel over een persoon opkomt dan herinner ik mezelf eraan dat die persoon net als ik ook licht en liefde is. Face to face vergeet ik dit nog wel eens. In gesprekken is het ego meer aan het woord dan liefde.

Gelukkig kan ik vergissingen corrigeren door opnieuw voor liefde te kiezen.

Hoe zou het zijn als personen communiceren in liefde? Dit is wat ik nog niet volledig voor de geest kan halen. Als ik een idee heb dan schrijf ik er vast een verhaaltje over.

Liefde leren heeft mij veel gegeven en ik heb er veel door kunnen loslaten. Het leven is veel makkelijker en begrijpelijker geworden, en alles valt op zijn plaats. Alles is logisch en duidelijk. Ik krijg dagelijks inspiratie en problemen lijken zich vanzelf op te lossen. Lichamelijk gaat het z’n gangetje. Het lichaam slijt onderhevig aan de wereldse tijd door ouderdom. Het lijkt wel wat minder snel te verouderen dan wat ik bij mensen om mij heen waarneem. Ik zie mijn lichaam als een communicatiemiddel. Ik gebruik het om mensen liefde te onderwijzen. Dit heeft positieve invloed op het functioneren van mijn lichaam.

Waar ik nog wel mee worstel en onzeker over ben is mijn capaciteit om andere mensen liefde te onderwijzen. Ik heb mezelf door zelfstudie enorm geholpen maar wat ik communiceer lijkt andere mensen niet veel te helpen. Ze vinden het vaak raar wat ik doe. Als ze het wel interessant vinden dan doen ze er niets mee. Vervolgens gaan ze weer klagen over hun problemen. Dit zal wel een valkuil van het ego zijn.

Ik weet dat mijn intentie door liefde te willen zijn heel veel invloed heeft op de wereld zonder dat mijn ogen (van het ego) er bewijs van zien.

Een extra lichtpuntje in deze wereld zal de wereld meer verlichten.

Voordat ik te zweverig klink zal ik ook zeggen dat ik niet de hele dag praat over liefde. Mensen kennen mij als iemand die gek kan doen, veel fantasie heeft en grapjes maak. Deze grapjes kunnen nog wel grof zijn en provocerend. Als Leraar zou je verwachten dat ik vriendelijk ben. Ik ben nog niet zo ver blijkbaar. Ik ben me er wel bewust van en dat is het belangrijkste. Ik ben ook vriendelijk maar vaak is de verleiding groot om mijn broeders (lees: andere mensen) te pesten. Soms kan ik niet geloven dat ze dingen en vooral hun lichaam zo serieus nemen en dat vind ik grappig. Ik begrijp het wel dat het ego wil aanvallen en verdedigen, maar als je licht en liefde bent wat valt er dan te verdedigen en wat kan jouw als onsterfelijk licht en liefde dan nog kwetsen? Ik zal als ik het ego kwets heroverwegen of ik anders kan reageren. Het is ook gewoon een meningsverschil tussen twee ego’s. Verder kan ik vloeken en tieren als de beste. Als iets niet werkt zoals ik wil of als ik aan het gamen ben dan kan ik uit de slof schieten. Dan kan ik gelijk mijn resetknop testen. Maar goed, ik ken de wetten van de wereld wel. Naar buiten toe kan ik me netjes gedragen zoals mensen willen maar in mijn gedachten kies ik toch zoveel mogelijk voor liefde. Ik kan het dan soms niet laten om in mezelf te grinniken.

De mensen en deze wereld helpen mij echter wel. Ik zeg vaak dat deze wereld een shit test is om je geloof te testen. Na de verlossing zeggen de denkgeesten van mijn broeders waarschijnlijk lachend dat ze me voor de gek hielden. Dat ze mij wilde testen of ik zou terugvallen naar angst en haat. Natuurlijk kozen ook zij allemaal voor liefde. Ze deden maar alsof ze onwetend waren. Dan besef je dat deze wereld zo lang geleden bestond in de eeuwigheid dat het eigenlijk geen aandacht behoeft. Stilte en liefde is ervoor in de plaats gekomen.